زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
 

حزن پدر (قرآن)





حضرت یعقوب(علیه‌السلام) بعد از جدایی فرزندشان دچار حزن و اندوه فراوان شدند.


۱ - حزن حضرت یعقوب در فراغ فرزند



جدايى یوسف (علیه‌السلام) از پدرش، باعث حزن یعقوب (علیه‌السلام):
۱. قال إنّى ليحزننى أن تذهبوا به وأخاف أن يأكله الذّئب وأنتم عنه غفلون. (پدر) گفت من از دورى او غمگين مى‌شوم و از اين مى‌ترسم كه گرگ او را بخورد و شما از او غافل باشيد!.

۲. وتولّى‌ عنهم وقال يأسفى‌ على‌ يوسف وابيضّت عيناه من الحزن فهو كظيم‌• قالوا تاللّه تفتؤا تذكر يوسف حتّى‌ تكون حرضا أو تكون من الهلكين‌• قال إنّمآ أشكوا بثّى وحزنى إلى اللّه وأعلم من اللّه ما لاتعلمون. و از آنها روى برگرداند و گفت وا اسفا بر يوسف!، و چشمان او از اندوه سفيد شد اما او خشم خود را فرو مى‌برد (و هرگز كفران نمى‌كرد). گفتند بخدا تو آن قدر ياد يوسف مى‌كنى تا مشرف به مرگ شوى يا هلاك گردى! گفت من تنها غم و اندوهم را به خدا مى‌گويم (و شكايت نزد او مى‌برم) و از خدا چيزهايى مى‌دانم كه شما نمى‌دانيد.

۲ - پانویس


 
۱. یوسف/سوره۱۲، آیه۱۳.    
۲. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۹، ص۳۲۹.    
۳. یوسف/سوره۱۲، آیات۸۴- ۸۶.    
۴. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۰، ص۵۱.    


۳ - منبع



مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن،ج۷، ص۱۸۹، برگرفته از مقاله «حزن پدر».    


رده‌های این صفحه : حزن | موضوعات قرآنی | والدین




آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.